Sensizliğinde matem tutar bu şehir,
Karalar giyer her gün.
Melankoliye bulanır,
Ardı arkası kesilmeyen safra nöbetlerine,
Duldasında sessiz sessiz ağlar zamanın.
Kimsesiz ve yitik bir çocuk gibi,
Damla damla yaşlar düşer gözlerinden,
Sessizdir bu şehir ve sensizdir.